-
książk.
ten, kto ogranicza czyjąś wolność przez nakładanie nadmiernych zobowiązań lub odbieranie praw
-
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
-
-
|
Dla całej tej masy chłopskiej bezpośrednim gnębicielem, ciemięzcą, wrogiem klasowym byli biskupi i opaci - dziedzice w sutannach, fioletach i habitach.
źródło: NKJP: Usenet -- pl.soc.religia, 2006-02-08
|
|
[...] codzienność z niekochanym mężem pod jednym dachem, w czterech ścianach, jest trudniejsza do zniesienia, mobilizuje do działania, do ostatecznego uwolnienia się od ciemięzcy.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005
|
|
Nie chcieli dalej walczyć także rewolucjoniści, którzy poobrastali tłuszczem i ze szlachetnych wojowników, mających na względzie tylko dobro ludu, stali się nowymi ciemięzcami, dbającymi jedynie o własny dostatek.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
ciemięzca
|
ciemięzcy
|
ndepr |
ciemięzce
|
depr |
D. |
ciemięzcy
|
ciemięzców
|
|
C. |
ciemięzcy
|
ciemięzcom
|
|
B. |
ciemięzcę
|
ciemięzców
|
|
N. |
ciemięzcą
|
ciemięzcami
|
|
Ms. |
ciemięzcy
|
ciemięzcach
|
|
W. |
ciemięzco
|
ciemięzcy
|
ndepr |
ciemięzce
|
depr |
-
-
Uznawane za niepoprawne: ciemiężca.
CHRONOLOGIZACJA:
1849,
Bańk
Od 2. połowy XVIII w. ciemiężca.
Data ostatniej modyfikacji: 12.01.2016