ciemięzca

ciemiężca

  • książk.  ten, kto ogranicza czyjąś wolność przez nakładanie nadmiernych zobowiązań lub odbieranie praw
    • ciemiężca
  • [ciemięsca]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • synonimy:  ciemiężyciel
  • Dla całej tej masy chłopskiej bezpośrednim gnębicielem, ciemięzcą, wrogiem klasowym byli biskupi i opaci - dziedzice w sutannach, fioletach i habitach.

    źródło: NKJP: Usenet -- pl.soc.religia, 2006-02-08

    [...] codzienność z niekochanym mężem pod jednym dachem, w czterech ścianach, jest trudniejsza do zniesienia, mobilizuje do działania, do ostatecznego uwolnienia się od ciemięzcy.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005

    Nie chcieli dalej walczyć także rewolucjoniści, którzy poobrastali tłuszczem i ze szlachetnych wojowników, mających na względzie tylko dobro ludu, stali się nowymi ciemięzcami, dbającymi jedynie o własny dostatek.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ciemięzca
    ciemięzcy
    ndepr
    ciemięzce
    depr
    D. ciemięzcy
    ciemięzców
    C. ciemięzcy
    ciemięzcom
    B. ciemięzcę
    ciemięzców
    N. ciemięzcą
    ciemięzcami
    Ms. ciemięzcy
    ciemięzcach
    W. ciemięzco
    ciemięzcy
    ndepr
    ciemięzce
    depr
  • Zob. ciemiężyć

  • Uznawane za niepoprawne: ciemiężca.

CHRONOLOGIZACJA:
1849, Bańk
Od 2. połowy XVIII w. ciemiężca.
Data ostatniej modyfikacji: 12.01.2016