bałaganiarka
-
pot. dziewczyna lub kobieta, niedbająca o porządek, robiąca wokół siebie bałagan i niezorganizowana w pracy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
antonimy: pedantka
-
- straszna bałaganiarka
-
W moim pokoju rzadko panuje porządek, gdyż jestem bałaganiarką.
źródło: Internet: zapytaj.onet.pl
Następnego dnia Gwidon obudził je z samego rana. Że źle położyły ścierkę, nie w tym miejscu, w ogóle są z nich bałaganiarki, kładą rzeczy nie w tych miejscach, co powinny. „Nie wytrzymam” – powiedziała Aga.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Szok w trampkach, Polityka, 2009-10-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bałaganiarka
bałaganiarki
D. bałaganiarki
bałaganiarek
C. bałaganiarce
bałaganiarkom
B. bałaganiarkę
bałaganiarki
N. bałaganiarką
bałaganiarkami
Ms. bałaganiarce
bałaganiarkach
W. bałaganiarko
bałaganiarki
-
Zob. bałaganiarz