bioenergoterapeuta - Wielki słownik języka polskiego PAN

osoba zajmująca się bioenergoterapią

[bio-energoterapeu-ta] lub [bjo-energoterapeu-ta] lub przestarz. [bijo-energoterapeu-ta]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

osoby związane z leczeniem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

	synonimy:	bioterapeuta energoterapeuta
	hiperonimy:	uzdrowiciel

dyplomowany; znany bioenergoterapeuta
bioenergoterapeuci i kręgarze, bioenergoterapeuci i radiesteci, bioenergoterapeuci i zielarze
gabinet; pacjenci; zawód bioenergoterapeuty

	Wróżki Otylia i Alicja powiedzą, co przyniesie przyszłość. Bioenergoterapeuta Jerzy poprawi wzrok przez dotyk, a dyplomowana uzdrowicielka Zdzisława wzmocni ciało i duszę. źródło: NKJP: Justyna Przybytek: Powróżą, uleczą i doradzą - targi bliżej zdrowia, Dziennik Zachodni, 2009-03-07
	Poszła [...] do znanego w okolicy uzdrowiciela, bioenergoterapeuty. Ten po kilku przyłożeniach dłoni do jej głowy i ramion odsunął się i powiedział, że to, co ją gnębi, jest bardzo mocne i on sam nie da rady. źródło: NKJP: Grzegorz Bacik: Zniewolenie demoniczne, 2010
	Na festiwal przybyli przedstawiciele alternatywnych metod leczenia. Zabiegi wykonywali bioenergoterapeuci, hitem był masaż kręgosłupa. źródło: NKJP: Anna Machura: Festiwal zdrowia, Gazeta Krakowska, 2004-11-08
	W 1985 roku minister zdrowia wydał decyzję zakazującą lekarzom współpracy z bioenergoterapeutami i zabraniającą wstępu uzdrawiaczom do państwowych i spółdzielczych placówek służby zdrowia. źródło: NKJP: Zielarka, Dziennik Polski, 2000-02-05

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. bioenergoterapia