bździągwa
-
pot. pogard. kobieta, w stosunku do której mówiący odczuwa negatywne emocje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
- bezczelna, durna, głupia bździągwa
-
Bo tylko takie bździągwy jak ona chcą się ze mną zadawać.
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 273, 2010
Co ciebie ta durna bździągwa obchodzi, a? - popchnął syna w stronę gnojownika leżącego na skraju pola.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
Nastawiłem wczoraj telewizor na Opole. I co ja zobaczyłem? Jakieś bździągwy, co już nie wiedzą, jak ruszać pewnymi częściami ciała, co bym je nazwał, ale do naszej gazety ukochanej piszę! I takie różne niemądre słowa są w tych piosenkach, ani rymu, ani taktu, ani to nie idzie wyśpiewać.
źródło: NKJP: Baltazar: Telewizja pokazała..., Gazeta Poznańska, 2004-06-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bździągwa
bździągwy
D. bździągwy
bździągw
C. bździągwie
bździągwom
B. bździągwę
bździągwy
N. bździągwą
bździągwami
Ms. bździągwie
bździągwach
W. bździągwo
bździągwy
-
Od: bździeć 'puszczać wiatry', 'mówić głupstwa'.