uwędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poddając działaniu dymu z palącego się drewna, zabezpieczyć przed zepsuciem lub przygotować do spożycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

uwędzić boczek, flądrę, kiełbasę, łososia, mięso, schab, szynkę, wędliny, węgorza
uwędzić na palenisku, na strychu
uwędzić nad ogniem
uwędzić w jałowcowym dymie; w kominie, w wędzarni
uwędzić dobrze, dokładnie, porządnie, starannie; domowym sposobem; w całości
przyrządzona i uwędzona szynka; upieczone i uwędzone małże

Na jego oczach dziadek Kulesza uwędził rybę; była imponujących rozmiarów.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

Kiełbasę można upiec albo uwędzić w zimnym dymie.

źródło: NKJP: Biała kiełbasa domowa, prasa, 1998

Wieprzek po śmierci odwdzięczał się nadzwyczajnym smakiem szynki, uwędzonej w przydomowej wędzarni.

źródło: NKJP: Kuchenne okopy, Dziennik Polski - Magazyn, 2000-10-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwędziłem +(e)m uwędził	uwędziłam +(e)m uwędziła	uwędziłom +(e)m uwędziło	uwędziliśmy +(e)śmy uwędzili	uwędziłyśmy +(e)śmy uwędziły
2 os.	uwędziłeś +(e)ś uwędził	uwędziłaś +(e)ś uwędziła	uwędziłoś +(e)ś uwędziło	uwędziliście +(e)ście uwędzili	uwędziłyście +(e)ście uwędziły
3 os.	uwędził	uwędziła	uwędziło	uwędzili	uwędziły

bezosobnik: uwędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uwędźmy
2 os.	uwędź	uwędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwędziłbym bym uwędził	uwędziłabym bym uwędziła	uwędziłobym bym uwędziło	uwędzilibyśmy byśmy uwędzili	uwędziłybyśmy byśmy uwędziły
2 os.	uwędziłbyś byś uwędził	uwędziłabyś byś uwędziła	uwędziłobyś byś uwędziło	uwędzilibyście byście uwędzili	uwędziłybyście byście uwędziły
3 os.	uwędziłby by uwędził	uwędziłaby by uwędziła	uwędziłoby by uwędziło	uwędziliby by uwędzili	uwędziłyby by uwędziły

bezosobnik: uwędzono by

bezokolicznik: uwędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uwędziwszy

gerundium: uwędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uwędzony

odpowiednik aspektowy: wędzić

Rz_osobowy

+

uwędzić

+

CO + (w CZYM)

Zob. wędzić