megalomania
-
książk. pejorat. nieuzasadnione przekonanie o własnej wyjątkowej wartości połączone ze skłonnością do przeceniania swoich możliwości
-
[megalomańja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: mania wielkości
pyszałkowatość
-
- megalomania narodowa
-
Już pierwszego wieczoru zarzucił go dowodami swojej wielkości. Niewiarygodnym powodzeniem, opiniami krytyków, recenzjami przypisującymi mu genialność. Nie czuł megalomanii, w którą popadał.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek source, 2006
- Nigdy nie znalazłem takiego przewodnika, jakiego szukałem, dopóki nie znalazłem samego siebie - powiedział któregoś razu. Uznałem to za szczyt megalomanii, ale już powoli zaczynałem przyzwyczajać się do jego narcyzmu, fanfaronady i komedianctwa.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
[...] nękany klęskami oraz pozbawiony rzeczywistych źródeł pociechy naród miotał się między megalomanią a czarnowidztwem, na które znajdowano remedium w wielu irracjonalnych złudzeniach.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007
Cechuje nas często śmieszna megalomania. W szkołach nie uczy się prawie w ogóle historii powszechnej, więc może dlatego uważamy, że nasze klęski i sukcesy zapierały dech w piersiach całego świata.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. megalomania
megalomanie
D. megalomanii
megalomanii
neut megalomanij
char C. megalomanii
megalomaniom
B. megalomanię
megalomanie
N. megalomanią
megalomaniami
Ms. megalomanii
megalomaniach
W. megalomanio
megalomanie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang.
fr. mégalomanie
niem. Megalomanie
gr. megalo- 'wielko-' + gr. manía 'szaleństwo, obłąkanie'