ariański

Drugi raz odwiedził Antoni Aleksandrię na prośbę biskupa Atanazego. Szalała tam wówczas herezja ariańska, której chciano przeciwstawić powagę pustelnika, szanowanego przez całe chrześcijaństwo, wyznającego nieskażoną naukę Kościoła i poddającego się posłusznie jego władzom.

źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003

Wedle doktryny ariańskiej Chrystus [...] był traktowany jako pośrednik między Bogiem a światem. Ariusz z tej przesłanki wyprowadzał wniosek, że Chrystus [...] różni się swą naturą od Boga [...].

źródło: Grzegorz Leopold Seidler: Przedmarksowska myśl polityczna, 1974 (books.google.pl)