buduar
-
dawniej: wytwornie urządzony pokój damy
-
[budu-ar] lub [budułar]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- siedzieć w buduarze
-
Buduar przepełniała rozwiązłość nadmiaru, obecna także w giętkich liniach kanap, foteli, taboretów, sekretery i klawesynu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
Proces wyodrębnienia jednofunkcyjnych pomieszczeń - salonu, jadalni, sypialni, gabinetu i buduaru - rozpoczął się pod koniec XVIII w., przede wszystkim w dworkach szlacheckich.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
[...] pani domu prosi mnie na rozmowę w swoim buduarze, o którym już tyle się nasłuchałem.
źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
Zamiast siedzieć w buduarze i głośno czytać ślicznie nudne wiersze starego Koźmiana, kobieta ta dosiada wyjącej maszyny [...].
źródło: NKJP: Krzysztof Pająk: Czy podwieźć panią cudowną, 1969
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buduar
buduary
D. buduaru
buduarów
C. buduarowi
buduarom
B. buduar
buduary
N. buduarem
buduarami
Ms. buduarze
buduarach
W. buduarze
buduary
-
fr. boudoir