buduar

  • dawniej: wytwornie urządzony pokój damy
  • [budu-ar] lub [budułar]

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

    • siedzieć w buduarze
  • Buduar przepełniała rozwiązłość nadmiaru, obecna także w giętkich liniach kanap, foteli, taboretów, sekretery i klawesynu.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

    Proces wyodrębnienia jednofunkcyjnych pomieszczeń - salonu, jadalni, sypialni, gabinetu i buduaru - rozpoczął się pod koniec XVIII w., przede wszystkim w dworkach szlacheckich.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

    [...] pani domu prosi mnie na rozmowę w swoim buduarze, o którym już tyle się nasłuchałem.

    źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003

    Zamiast siedzieć w buduarze i głośno czytać ślicznie nudne wiersze starego Koźmiana, kobieta ta dosiada wyjącej maszyny [...].

    źródło: NKJP: Krzysztof Pająk: Czy podwieźć panią cudowną, 1969

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. buduar
    buduary
    D. buduaru
    buduarów
    C. buduarowi
    buduarom
    B. buduar
    buduary
    N. buduarem
    buduarami
    Ms. buduarze
    buduarach
    W. buduarze
    buduary
  • fr. boudoir

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIX w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 20.04.2015