-
2.
książk. osoba wyróżniająca się w swoim środowisku pod jakimś względem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
I nasz oficer radiowy, i drugi oficer - uroczy unikat całej naszej floty handlowej, młoda niewiasta, równie miła jak energiczna - od chwili przybycia na redę obsypywali port znakami świetlnymi, ale port był głuchy.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
Wykładając, musiałbym swoją technikę przekazywać studentom i przestałaby ona być oryginalna. Szczycę się tym, że jestem unikatem w malarstwie.
źródło: NKJP: Marta Gniado: Artysta z głową w chmurach, 2002-05-30
Unikaci ze staroświeckimi zasadami psioczą, kwiczą na innych, a sami chowają łby w piach.
źródło: Internet: kafeteria.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. unikat
unikaci
unikatowie
ndepr unikaty
depr D. unikata
unikatów
C. unikatowi
unikatom
B. unikata
unikatów
N. unikatem
unikatami
Ms. unikacie
unikatach
W. unikacie
unikaci
unikatowie
ndepr unikaty
depr -
łac. ūnicum 'jedyne'