-
1.
dawna kara, polegająca na wygnaniu z kraju, pozbawieniu praw obywatelskich i konfiskacie majątku -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
- banicja arian
- kara, wyrok banicji
- skazać na banicję
-
Za wstawiennictwem naszego pana i pod presją arcybiskupa Jakuba, Przemysł Pogrobowiec odwołał wyrok banicji i oddał wielmożom część dóbr, przywracając ich na uprzednio zajmowane urzędy.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: 2006
Po trzech latach, gdy kara banicji minęła, Eryk wrócił na Islandię, by donieść o odkryciach.
źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988
Ze zrozumiałych względów papiestwo przyjęło natomiast z aprobatą zarówno banicję arian (1658) jak i wydany w dziesięć lat później zakaz porzucania katolicyzmu i to pod karą przewidzianą za apostazję, a więc pod groźbą śmierci.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Okrutni księża, grzeszne mniszki, Polityka, 2002-06-08
Dożywotnia banicja raz na zawsze usuwała zbrodniarza z plemiennej i sąsiedzkiej wspólnoty oraz z grona pozostałych w ojczyźnie krewnych.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. banicja
banicje
D. banicji
banicji
neut banicyj
char C. banicji
banicjom
B. banicję
banicje
N. banicją
banicjami
Ms. banicji
banicjach
W. banicjo
banicje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. śred. bannitio