-
1.
osoba lub instytucja, która na mocy prawa lub testamentu przejmuje po zmarłych dobra materialne lub prawa i przywileje -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- legalny, prawny, prawowity, ustawowy; jedyny spadkobierca; spadkobierca testamentowy
- spadkobierca ofiar, rodziny, właściciela, zmarłego; działki, gospodarstwa, majątku, nieruchomości
- potomkowie i spadkobiercy, właściciele i spadkobiercy
- pełnomocnik, przedstawiciel; prawa, uprawnienia; roszczenia, żądania spadkobierców
- spadkobiercy ubiegają się o coś, upomnieli się o coś, zgłosili się, znaleźli się
- odszukać, szukać spadkobierców
- ustalić spadkobierców
- wrócić do spadkobierców
- przechodzić na spadkobierców
-
W tydzień po pogrzebie otworzono testament. Jedynym spadkobiercą ciotki został Żeńka.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Kamienic było dużo, a spadkobiercom spieszyło się, żeby jak najszybciej i jak najdalej uciec od tego dziedzictwa, więc można je było dostać za bezcen.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spadkobierca
spadkobiercy
ndepr spadkobierce
depr D. spadkobiercy
spadkobierców
C. spadkobiercy
spadkobiercom
B. spadkobiercę
spadkobierców
N. spadkobiercą
spadkobiercami
Ms. spadkobiercy
spadkobiercach
W. spadkobierco
spadkobiercy
ndepr spadkobierce
depr