-
2.
książk. osoba obejmująca po kimś stanowisko związane ze sprawowaniem władzy, które nie podlega zasadom dziedziczenia
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
hiperonimy: następca
-
Ponieważ Babiuch miał w swym ręku, jak mu się wydawało, rząd i partię, a jego sojusznik Łukaszewicz media, więc sądził, że będzie naturalnym sukcesorem Gierka.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
Z kolei do poglądów papieża Grzegorza XVI nawiązał jego sukcesor, Pius IX.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008
Z wywodu Piotra z Dusburga wynika, że - po pierwsze - Krzyżacy mogli uważać się za kontynuatorów walki podjętej jeszcze przez patriarchę Abrahama, „ojca wiary” i jej obrońcę, a także za sukcesorów proroka Mojżesza [...].
źródło: NKJP: Marian Biskup: Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, 2008
W demokracji istnieją wybory. W dyktaturach sukcesorów wyznaczają spryt, intryga, kombinacje, a czasem, jak w westernach, szybkość strzelania z colta.
źródło: NKJP: Widziane z Brukseli, Kultura, 1976
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sukcesor
sukcesorzy
ndepr sukcesory
depr D. sukcesora
sukcesorów
C. sukcesorowi
sukcesorom
B. sukcesora
sukcesorów
N. sukcesorem
sukcesorami
Ms. sukcesorze
sukcesorach
W. sukcesorze
sukcesorzy
ndepr sukcesory
depr -
+ sukcesor + KOGO -
łac. successor