bankrut

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. życiowy

  • 2.

    książk.  ten, kto stracił znaczenie lub wpływy w określonej dziedzinie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

    • bankrut polityczny, życiowy
  • Louis Althusser wiódł żywot półtrupa, szaleńca i intelektualnego bankruta, pomiędzy szpitalem i kliniką psychiatryczną.

    źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1992-08-11

    „Bezczelna żądza władzy lewicowych bankrutów skompromitowała nasz kraj” - powiedział poseł [...].

    źródło: NKJP: Daniel Passent: Operacja Orzeł Biały, Polityka, 2004-05-08

    Bizancjum było gospodarczym i politycznym bankrutem, a jego stolica tak naprawdę znajdowała się w stanie upadku - za największymi ówczesnymi murami obronnymi były pola i ogrody, a nie zwarta tkanka zabudowy.

    źródło: NKJP: Max Cegielski: Oko świata: od Konstantynopola do Stambułu, 2009

    Z niedoszłego studenta medycyny stałem się pomocnikiem bednarza, stróżem w kostnicy, robotnikiem budowlanym. Kręciłem się wśród tak zwanych sezonowców, bezdomnych, dziwaków, jednym słowem, bankrutów życiowych.

    źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bankrut
    bankruci
    ndepr
    bankruty
    depr
    D. bankruta
    bankrutów
    C. bankrutowi
    bankrutom
    B. bankruta
    bankrutów
    N. bankrutem
    bankrutami
    Ms. bankrucie
    bankrutach
    W. bankrucie
    bankruci
    ndepr
    bankruty
    depr
  • bez ograniczeń + bankrut +
    JAKI
  • fr. banqueroute 'upadłość finansowa'

    z wł. bancarotta 'bankructwo'

    Wł.  bancarotta  to dosł. 'złamana ławka' - na znak upadłości bankiera zwyczajowo łamano ławkę, na której dokonywano wymiany pieniędzy (por.  bank ).