buzdygan
-
używana dawniej broń pochodzenia wschodniego, podobna do buławy, składająca się z trzonka i głowicy o wystających, pionowych krawędziach, będąca też wówczas oznaką godności dowódców wojskowych
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
Podczas potyczki jednemu z nich odsłoniła się przyłbica, w którą przeciwnik uderzył buzdyganem, co spowodowało skaleczenie.
źródło: NKJP: Środek lata z jaskiniowcami, Dziennik Polski, 2003-07-29
Na środku sali duet rycerski zaprezentował formy pojedynku na miecze i buzdygany.
źródło: NKJP: Średniowieczny początek ferii, Dziennik Bałtycki, 1999-02-04
Buława w Polsce stała się oznaką władzy hetmana, a buzdygan - władzy oficerskiej [...].
źródło: NKJP: Samowolka prezydenta, Polityka, 2006-03-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buzdygan
buzdygany
D. buzdygana
buzdyganu
buzdyganów
C. buzdyganowi
buzdyganom
B. buzdygan
buzdygany
N. buzdyganem
buzdyganami
Ms. buzdyganie
buzdyganach
W. buzdyganie
buzdygany
-
tur. bozdogan ' maczuga, pałka'