-
1.
muz. budowa wielogłosowego utworu muzycznego charakteryzująca się tym, że kilka głosów prowadzi jednocześnie równorzędne melodie -
D. C. Ms. lp i D. lm wymawiane: [polifońji].
-
[polifońja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: polifoniczność
antonimy: homofonia
homofoniczność
hiperonimy: wielogłosowość
-
Wielogłosowość Chopinowska [...] mało przypomina polifonię Bachowską i nic nie wskazuje na to, by nawiązywała ona do niej wprost.
źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski: siedem szkiców, 2005
[...] polifonia wokalna, zwłaszcza kunsztowna, zacierała czytelność semantycznych i w rezultacie teologicznych struktur tekstu mszalnego [...].
źródło: NKJP: Stanisław Dąbek: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku: 1900-1995, 1996
Posługiwał się zarówno polifonią, jak i homofonią, zmierzał do wyciągnięcia ostatecznych konsekwencji z systemu dur-moll [...].
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. polifonia
polifonie
D. polifonii
polifonii
neut polifonij
char C. polifonii
polifoniom
B. polifonię
polifonie
N. polifonią
polifoniami
Ms. polifonii
polifoniach
W. polifonio
polifonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
gr. poli- 'wiele' + gr. -fonia 'dźwięk'