homofon

  • jęz.  forma językowa brzmiąca tak samo jak inna forma, ale różniąca się od niej pisownią, znaczeniem i pochodzeniem
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • Wiele jest takich wyrazów [...], które brzmią identycznie, lecz ich pisownia (ortografia) zależy od ich wartości znaczeniowej, a więc np. Bóg, bóg (bóstwo, przedmiot kultu), Bug (rzeka) i buk (drzewo). Wyrazy takie nazywamy homofonami.

    źródło: NKJP: Ryszard Pala: W Roku Języka (1) - artykuł z minikonkursem: Żeby mieć miedź, Czas Ostrzeszowski, 2006

    Nazwa sklepu z antykami „Rare bits” (łakome kąski) szybko wymówiona staje się homofonem słowa rabbits (króliki).

    źródło: NKJP: Internet

    Jedną z najbardziej znanych metod jest szyfrowanie z użyciem homofonów. Miało ono zabezpieczyć szyfr przed atakiem z użyciem analizy częstości.

    źródło: NKJP: Marcin Karbowski: Podstawy kryptografii, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. homofon
    homofony
    D. homofonu
    homofonów
    C. homofonowi
    homofonom
    B. homofon
    homofony
    N. homofonem
    homofonami
    Ms. homofonie
    homofonach
    W. homofonie
    homofony
  • bez ograniczeń + homofon +
    (CZEGO)
  • internac.

    ang. homophone

    fr. homophone

    niem. Homofon / Homophon

    gr. homós 'jednakowy, taki sam; podobny' + gr. phōnḗ 'dźwięk, głos'

CHRONOLOGIZACJA:
1969, SJPDor
Data ostatniej modyfikacji: 31.10.2015