-
3.
książk. człowiek nieobeznany z zasadami i normami danej kultury lub dziedziny życia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- kulinarny, muzyczny, polityczny barbarzyńca
-
Dziennikarzy z Europy natychmiast po przyjeździe przeszkolono kulturowo: czego nie należy robić, żeby nie okazać się kompletnym barbarzyńcą. Na przykład trzeba wyznawać kult wizytówek. Podawać je z szacunkiem dwoma rękoma.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
Jeśli wyznają ideologię głębokiej ekologii, to samorządy wychodzą na ciemnych barbarzyńców, którym nie można dać wpływu, bo przyrodę zniszczą.
źródło: NKJP: (ASZ): Otulina, zakazy, opłaty, Dziennik Polski, 2006-02-02
Tylko twórcy muzyki filmowej, niczym muzyczni barbarzyńcy, piszą jedynie tzw. linię melodyczną, a o reszcie decydują doskonałe firmy aranżujące, pełne genialnych muzycznych wyrobników.
źródło: NKJP: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz: Kompozytor budowlaniec, Dziennik Polski, 2008-11-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. barbarzyńca
barbarzyńcy
ndepr barbarzyńce
depr D. barbarzyńcy
barbarzyńców
C. barbarzyńcy
barbarzyńcom
B. barbarzyńcę
barbarzyńców
N. barbarzyńcą
barbarzyńcami
Ms. barbarzyńcy
barbarzyńcach
W. barbarzyńco
barbarzyńcy
ndepr barbarzyńce
depr -
+ barbarzyńca + (JAKI) -
łac. barbarus 'obcy; dziki, nieokrzesany'
z gr. bárbaros 'cudzoziemiec'