dzikus

Zdumiewające. Ale ty, taki dzikus, chętnie chodziłaś do przedszkola. Nie wiem, co cię tak odmieniło.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jasność i dal. Wspomnienia z nie-pamięci, 2003

Dla chłopca, trochę dzikusa, jak to chłopcy bywają, całowanie w rękę, a jeszcze - na dodatek - całowanie mężczyzny, wydawało się obyczajem głupim i mocno zawstydzającym.

źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga: Opowieści z pobocza drogi, 2010

– Ale nie ucieka pan w towarzystwo innych ludzi…
– Niektórzy uznają mnie nawet za dzikusa. Chodzę na spotkania towarzyskie, gdy muszę. Wolę swoją posiadłość pod Warszawą w otoczeniu zwierząt i mazowieckiej przyrody.

źródło: NKJP: Anna Gronczewska: Od „Puchatka” do „Bartimpeksu”, Gazeta Krakowska, 2003-06-23

Hrabal [...] stał się z dnia na dzień bożyszczem całego kraju. [...] Mimo sukcesów pisarz pozostał onieśmielonym dzikusem, stroniącym od oficjalnych salonów i czującym się najlepiej w przedmiejskich piwiarniach.

źródło: NKJP: Andrzej Jagodziński: 25 lat temu - Czechosłowacja - sierpień '68, Gazeta Wyborcza, 1993-08-20

Moje dzieci to dzikusy [...] - boja się innych dzieci, nie umieją się z nimi bawić.

źródło: Internet: kafeteria.pl