pokrzepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. ekspresywnie: dodać sił fizycznych poprzez jedzenie, picie lub wypoczynek

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	Młodzieniec, którego okładano mokrymi lnianymi chustami i próbowano pokrzepić winem, odsuwał od siebie pomocne dłonie i trząsł się niby w gorączce. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	Mogę odwieźć cię do domu natychmiast, możemy wstąpić na chwilę do baru, mogę zaprosić cię do siebie, pokrzepić trunkiem i odwieźć natychmiast, jak tylko poczujesz się znużona. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Pokrzepieni ciastkami, podniesieni na duchu pomyślnym zakończeniem zajścia z milicjantem, opuścili stary wrak autobusowy. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	W ciągu dnia modlił się w celi, także na kamieniu, który przytaszczył z lasu. Schodził z niego tylko na krótki odpoczynek, dla pokrzepienia ciała skromnym pożywieniem. źródło: NKJP: Małgorzata Sękalska: Serafin z Sarowa, Głos Ojca Pio, 2007-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokrzepiłem +(e)m pokrzepił	pokrzepiłam +(e)m pokrzepiła	pokrzepiłom +(e)m pokrzepiło	pokrzepiliśmy +(e)śmy pokrzepili	pokrzepiłyśmy +(e)śmy pokrzepiły
2 os.	pokrzepiłeś +(e)ś pokrzepił	pokrzepiłaś +(e)ś pokrzepiła	pokrzepiłoś +(e)ś pokrzepiło	pokrzepiliście +(e)ście pokrzepili	pokrzepiłyście +(e)ście pokrzepiły
3 os.	pokrzepił	pokrzepiła	pokrzepiło	pokrzepili	pokrzepiły

bezosobnik: pokrzepiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokrzepmy
2 os.	pokrzep	pokrzepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokrzepiłbym bym pokrzepił	pokrzepiłabym bym pokrzepiła	pokrzepiłobym bym pokrzepiło	pokrzepilibyśmy byśmy pokrzepili	pokrzepiłybyśmy byśmy pokrzepiły
2 os.	pokrzepiłbyś byś pokrzepił	pokrzepiłabyś byś pokrzepiła	pokrzepiłobyś byś pokrzepiło	pokrzepilibyście byście pokrzepili	pokrzepiłybyście byście pokrzepiły
3 os.	pokrzepiłby by pokrzepił	pokrzepiłaby by pokrzepiła	pokrzepiłoby by pokrzepiło	pokrzepiliby by pokrzepili	pokrzepiłyby by pokrzepiły

bezosobnik: pokrzepiono by

bezokolicznik: pokrzepić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokrzepiwszy

gerundium: pokrzepienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokrzepiony

odpowiednik aspektowy: pokrzepiać

+

pokrzepić

+

(KOGO) + (CZYM)

Zob. krzepić