-
2.
owoc w kształcie kulki pokrytej ostrymi, czepliwymi kolcami -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin -
hiperonimy: owoc
-
Pierwszą robotą, którą nam dano, było łuszczenie bawełny. Spędzono całą brygadę bab w jedno ciasne podwórko i tam od rana do nocy wydłubywałyśmy z zaschniętych bodiaków wilgotną, twardą, ubitą watę.
źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
Od dziecka zżył się z koniem, jeździł z pastuchami w pusztę. Pod koniec lata tabun dziczał, ogiery gryzły się, stawały naprzeciw siebie dęba, waliły kopytami. Grzywy miały pełne bodiaków i czepliwych kulek łopianu, nawet ich sierść pachniała dymem i wiatrem.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Bo roślinności tu żadnej. Jedyne, za czym oczy pójść mogą chwilę, to owe toczące się z wiatrem duże, złotawe kule pustynnych bodiaków. (...) Dziwne, uduchowione, złośliwe, piekielnie kolące - nie wiadomo co. Wygląda to jak kłąb zastygłej, złotawej pary czy dymu.
źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bodiak
bodiaki
D. bodiaka
bodiaku
bodiaków
C. bodiakowi
bodiakom
B. bodiak
bodiaki
N. bodiakiem
bodiakami
Ms. bodiaku
bodiakach
W. bodiaku
bodiaki
-
Od: bóść 'kłuć', z psł. *bosti.