proletariusz

Tu urodził się i dorastał. [...] Obszar codziennego stykania się dwóch światów: świata mieszkańców z tradycjami oraz świata spluwających im pod nogi podczas wieczornych spacerów proletariuszy z sąsiedztwa, ubranych w dresy i klnących bez ustanku.

źródło: NKJP: Portret artysty z lat 90., Dziennik Polski, 2001-02-17

W okresie międzywojennym Cmentarz Bródnowski przestał być cmentarzem ubogich. [...] Obok skromnych pochówków proletariuszy i biedoty warszawskiej, grzebano tu przedstawicieli elity politycznej II Rzeczypospolitej [...].

źródło: Internet: ngp.westsidegroup.pl

Najważniejszym osiągnięciem konsulatu Cezara było przeprowadzenie reformy agrarnej, która miała zaspokoić potrzeby weteranów wojennych i zmniejszyć liczbę proletariuszy w Rzymie.

źródło: Internet: bryk.pl

Dzieci kierowane do klasy trąbki, klarnetu czy puzonu były wtedy przez rodziców, dziadków i innych dozorców małych geniuszy traktowane nieledwie z politowaniem: że niby grać na instrumencie dętym znaczy tyle, co uprawiać jakieś podrzędne rzemiosło (bliskie na przykład sprzątaniu ulic), podczas gdy fortepian i skrzypce to już, panie dzieju, najprawdziwszy artyzm, niedostępny byle proletariuszom.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996