bartnik

  • pszcz.  pszczelarz, który dawniej zajmował się się hodowlą pszczół w barciach - dziuplach lub wydrążonych pniach
  • Współcześnie bywa używany jako synonim wyrazu  pszczelarz .

  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    owady

  • hiperonimy:  pszczelarz
    • pszczelarz bartnik
    • bartnicy sprzedają (miód), zbierają miód
  • Nijako było Zorzy matce się sprzeciwiać, kosooka wiedźma wielką cieszyła się sławą, a losy odczytywała tak łatwo, jak myśliwy odczytuje świeży trop na śniegu, albo bartnik loty pszczół dźwigających pożytek.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

    - Otóż zdarza się czasem, że gdy jeden z bartodziejów drąży nową barć, a u innego bartnika pszczoły zaczynają się roić, to ten nowy rój osadza się w ulu zrobionym przez pierwszego.

    źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

    RĄCZKI Wieś powstała pod koniec XIII w. lub na pocz. XIV w. Jej nazwa wskazuje na to, że rozwinęła się z osady bartniczej – „rączka” to 151/4 garnca miodu, które każdy bartnik musiał dostarczyć co roku Zakonowi.

    źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bartnik
    bartnicy
    ndepr
    bartniki
    depr
    D. bartnika
    bartników
    C. bartnikowi
    bartnikom
    B. bartnika
    bartników
    N. bartnikiem
    bartnikami
    Ms. bartniku
    bartnikach
    W. bartniku
    bartnicy
    ndepr
    bartniki
    depr
  • Zob.  barć 

CHRONOLOGIZACJA:
1239, Leszek Bednarczuk, Najstarsze polskie słowa. Słownik chronologiczny języka polskiego do końca XIII wieku, 2007
Data ostatniej modyfikacji: 31.10.2024