-
1.
osoba reagująca w sposób właściwy dla histerii - stanu psychicznego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- histeryk i panikarz; nerwus i histeryk
-
Kriszan to histeryk, rozkleił się, zakrył oczy i beczał. Musiałem sam wóz prowadzić.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Po wczorajszym balu Kaśka była potwornie zmordowana. W nocy poleciała jej krew z nosa.
- Witek jest strasznym histerykiem i panikarzem. Leciał w nocy po pogotowie. Na szczęście nie chcieli przyjechać.źródło: NKJP: Jacek Hugo-Bader: Czternaście dni po zabiegu doktor pyta Kaśkę, czy ma poczucie ciąży? - Ja je mam..., Gazeta Wyborcza, 1995-01-28
U nas najgorsze było to, że pani pielęgniarka nie raczyła nas nawet zawiadomić o wypadku, uznała syna za histeryka i kazała mu chodzić po gabinecie [...].
źródło: NKJP: Internet
Nie należę do histeryków, a nerwy trzymam na wodzy. Nauczyłem się układać stosunki z innymi ludźmi.
źródło: NKJP: Krzysztof Kolberger: Przypadek nie-przypadek, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. histeryk
histerycy
ndepr histeryki
depr D. histeryka
histeryków
C. histerykowi
histerykom
B. histeryka
histeryków
N. histerykiem
histerykami
Ms. histeryku
histerykach
W. histeryku
histerycy
ndepr histeryki
depr -
internac.
ang. hysteric
fr. hystérique
niem. Hysteriker
z gr. hysterikós
Zob. histeria