-
1.
gatunek muzyczny, stanowiący połączenie muzyki murzyńskiej i europejsko-amerykańskiej, powstały w USA na przełomie XIX i XX wieku, charakteryzujący się dużą dowolnością interpretacyjną, rytmem synkopowanym i tendencją do improwizacji -
- dżez
-
[dżes]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: muzyka synkopowana
-
- amerykański, polski...; klasyczny, nowoczesny, tradycyjny jazz
- kolebka; fan, wielbiciel jazzu
- blues i jazz, rock i jazz
- słuchać jazzu
- grać, śpiewać; kochać, lubić jazz
-
Razem uwielbiamy słuchać jazzu.
źródło: NKJP: Bohdan Gadomski: Pomysł na siebie, Express Ilustrowany, 2002-08-30
Skrzyknąłem kolegów, którzy, podobnie jak ja, brali lekcje muzyki i umieli grać na jakimś instrumencie, i namówiłem ich, żeby wspólnie grać jazz.
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998
Nosił więc kolorowe skarpety, wąskie spodnie, zajmował się jazzem. Jazz był niedozwolony, bo był amerykański.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992
„Nie interesuje nas muzyka martwa, dżez towarzyski [...]” - mówi w wywiadzie internetowym Janicki. Klub nie zaprasza „znanych polskich dżezmanów” , bo „przestali dbać o to, by ich przekaz był autentyczny i świeży” .
źródło: NKJP: Pięć lat Mózgu, Gazeta Wyborcza, 1999-04-08
Słucham popu, rocka i dużo jazzu, zwłaszcza że ojciec też lubi jazz.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Nie chcę żyć w klasztorze, Polityka, 2004-02-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jazz
jazzy
D. jazzu
jazzów
C. jazzowi
jazzom
B. jazz
jazzy
N. jazzem
jazzami
Ms. jazzie
jazzach
W. jazzie
jazzy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang.