-
2.
daw. pokój służący do przyjmowania gości -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- sypialnia i bawialnia
-
Wrażenie skromnej przytulności jeszcze się potęgowało po wejściu do środka: połowę domu zajmowała bawialnia, gdzie przyjmowano gości i najwięcej przebywano za dnia.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
Takie reprezentacyjne drzwi - choć już bez wartowników - przetrwały w pałacach, dworach i zamożnych kamienicach aż do XX wieku. Zwykle prowadziły do salonu, bawialni albo pokoju jadalnego.
źródło: NKJP: Chronią wnętrza domów, Dziennik Polski, 2003-02-12
Jeśli do bawialni wszedł osobnik pochodzący z niższych sfer, co zresztą zdarzało się bardzo rzadko, to po jego wyjściu starannie okadzano pomieszczenie.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bawialnia
bawialnie
D. bawialni
bawialni
neut bawialń
char C. bawialni
bawialniom
B. bawialnię
bawialnie
N. bawialnią
bawialniami
Ms. bawialni
bawialniach
W. bawialnio
bawialnie
-
Zob. bawić