poupadać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

straciwszy punkt podparcia, spaść jedno po drugim

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	synonimy:	poprzewracać się pospadać
	hiperonimy:	spaść

Krzesła poupadały powywracane bezładnymi kopnięciami.

źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997

Nie zauważyła szafki, która przed nią stała, więc w nią uderzyła, wszystkie jej książki poupadały na podłogę.

źródło: Internet: poszkole.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poupadałem +(e)m poupadał	poupadałam +(e)m poupadała	poupadałom +(e)m poupadało	poupadaliśmy +(e)śmy poupadali	poupadałyśmy +(e)śmy poupadały
2 os.	poupadałeś +(e)ś poupadał	poupadałaś +(e)ś poupadała	poupadałoś +(e)ś poupadało	poupadaliście +(e)ście poupadali	poupadałyście +(e)ście poupadały
3 os.	poupadał	poupadała	poupadało	poupadali	poupadały

bezosobnik: poupadano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poupadajmy
2 os.	poupadaj	poupadajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poupadałbym bym poupadał	poupadałabym bym poupadała	poupadałobym bym poupadało	poupadalibyśmy byśmy poupadali	poupadałybyśmy byśmy poupadały
2 os.	poupadałbyś byś poupadał	poupadałabyś byś poupadała	poupadałobyś byś poupadało	poupadalibyście byście poupadali	poupadałybyście byście poupadały
3 os.	poupadałby by poupadał	poupadałaby by poupadała	poupadałoby by poupadało	poupadaliby by poupadali	poupadałyby by poupadały

bezosobnik: poupadano by

bezokolicznik: poupadać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poupadawszy

gerundium: poupadanie

rodzaj gramatyczny: dk

Rzpl

+

poupadać

+

(na CO)

Zob. padać