-
1.
muz. budowa utworu muzycznego charakteryzująca się tym, że występuje tylko jeden głos prowadzący melodię -
D. C. Ms. lp i D. lm wymawiane: [monofońji].
-
[monofońja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: jednogłosowość
-
Kobiety śpiewają kołysanki, nucą piosenki i śpiewają pieśni pochwalne dla synów. Charakterystyczna dla śpiewu kobiet jest monofonia [...].
źródło: NKJP: Internet
W mazurkach pojedyncza linia melodyczna pojawia się z reguły na początku utworu, co stanowi pewną analogię do manier wykonawczych spotykanych w muzyce ludowej. Monofonia stoi więc w tym przypadku na usługach stylizacji.
źródło: NKJP: Stanisław Olędzki: Niektóre problemy faktury fortepianowej Karola Szymanowskiego, muzykalia.edu.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. monofonia
monofonie
D. monofonii
monofonii
neut monofonij
char C. monofonii
monofoniom
B. monofonię
monofonie
N. monofonią
monofoniami
Ms. monofonii
monofoniach
W. monofonio
monofonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
może ang. monophony
może niem. Monophonie
gr. mónos 'sam, jeden, jedyny, pojedynczy' + gr. phōnḗ 'dźwięk, głos, ton, mowa'