-
1.
książk. osoba, która oddaje cześć bogom pogańskim i ich wizerunkom, albo przedmiotom, które uważa za święte -
Używane głównie w odniesieniu do czasów i realiów biblijnych i wczesnochrześcijańskich.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Równie szczupłą twarz ma święty Hieronim [...], który błagał Boga o odpuszczenie mu grzechów pogańskiej młodości, gdy, bałwochwalcą będąc, żadnych postów nie przestrzegał, a ochrzcił się w wieku lat dziewiętnastu dopiero, co w IV stuleciu było już wiekiem dojrzałym.
źródło: NKJP: Jerzy Madeyski: Walka karnawału z postem, Dziennik Polski, 2005-03-25
[...] z tego, co mówisz, często wynika, że nie wierzysz w takiego Boga, jaki się historycznie objawił człowiekowi i czego świadectwo mamy w Biblii. Jesteś być może jakimś bałwochwalcą, który stworzył sobie bożka na podobieństwo słońca, księżyca czy gwiazd [...].
źródło: NKJP: Internet
Niech powie bałwochwalca o kamieniu, drzewie lub każdym innym stworzeniu, że to jest prawdziwy Bóg, stwórca nieba i ziemi [...].
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Wiadomo, że w Starym Testamencie karano śmiercią bałwochwalców i bluźnierców. Stąd jeden tylko krok do traktowania średniowiecznych heretyków w taki sposób, w jaki traktowano starotestamentalnych bluźnierców.
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bałwochwalca
bałwochwalcy
ndepr kwestion. bałwochwalce
depr D. bałwochwalcy
bałwochwalców
C. bałwochwalcy
bałwochwalcom
B. bałwochwalcę
bałwochwalców
N. bałwochwalcą
bałwochwalcami
Ms. bałwochwalcy
bałwochwalcach
W. bałwochwalco
bałwochwalcy
ndepr kwestion. bałwochwalce
depr -
łac. īdōlolatra
z gr. eidōlolátrēs
Zob. bałwan , chwalić