bizmut
-
chem. kruchy, ciężki metal o połyskliwej, srebrzystej barwie z różowym odcieniem, wykorzystywany przy produkcji leków, kosmetyków, tworzyw sztucznych, używany jako włókno w bezpiecznikach elektrycznych
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
materiały używane w przemyśle -
hiperonimy: substancja
-
- azotan, fluorek; gęstość; izotop, jony; związki bizmutu
-
I rzeczywiście, skały księżycowe są niezwykle „suche”, a także pozbawione takich pierwiastków, jak potas, sód, bizmut czy tal.
źródło: NKJP: Jarosław Włodarczyk: Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999
Bizmut i antymon uszkadzają naczynia włosowate układu krwionośnego, a nadmierna ilość azotanów może być przyczyną nowotworów żołądka.
źródło: NKJP: ROZ: Woda jak łza, Gazeta Poznańska, 2002-09-26
Na przykład obszar krótkożyciowych (rozpadających się w procesie) pierwiastków między bizmutem a torem nie pozwala przedłużyć łańcucha kolejnych procesów do nietrwałych, ale występujących w przyrodzie jąder uranu i toru.
źródło: NKJP: Ewa Skrzypczak, Zygmunt Szafliński: Wstęp do fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych: wykłady, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bizmut
bizmuty
D. bizmutu
bizmutów
C. bizmutowi
bizmutom
B. bizmut
bizmuty
N. bizmutem
bizmutami
Ms. bizmucie
bizmutach
W. bizmucie
bizmuty
-
n.-łac. bisemutum, bismut(h)um
z niem. Wismut