beatyfikacja
-
rel. uznanie przez Kościół katolicki za błogosławioną osoby zmarłej, która odznaczała się niezwykłymi przymiotami i poświęciła swe życie wierze katolickiej
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- rychła, szybka beatyfikacja
- beatyfikacja sługi Bożego (Jana Pawła II, ks. Jerzego Popiełuszki), służebnicy Bożej; Faustyny Kowalskiej, Karola Wojtyły
- beatyfikacja i kanonizacja
- data, dzień, proces, warunek beatyfikacji
- modlitwa o beatyfikację
- dokonać beatyfikacji
- czekać na beatyfikację
-
Wiedziałem również, że pani Campilli od lat zabiega o beatyfikację brata, którego krótkie życie, ciche i podobno bardzo pobożne, przypieczętowała śmierć.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
Proces beatyfikacji wszczęto bardzo szybko, ledwie minęło wymaganych pięć lat od śmierci Escriva de Balaguera.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Apostoł pragmatyzmu, Gazeta Wyborcza, 1993-02-20
Reforma obniżyła próg - jeden cud przy beatyfikacji, czyli dopuszczeniu kultu lokalnego, dwa przy kanonizacji, czyli dopuszczeniu kultu w całym Kościele katolickim, ale wymogu nie zniosła. Papież uznał, że cud jest jakby nadprzyrodzoną pieczęcią potwierdzającą, że Kościół się nie pomylił.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Po co te cuda?, Polityka, 2007-04-14
Przypominają oni, że niedawno papież postanowił, że nie będzie przewodniczyć beatyfikacjom, w związku z tym nie ma żadnego sensu łączenie papieskiej podróży do Polski z zapowiedzią wyniesienia kapłana na ołtarze.
źródło: NKJP: (PAP): Za wcześnie na terminy, Dziennik Polski, 2005-11-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. beatyfikacja
beatyfikacje
D. beatyfikacji
beatyfikacji
neut beatyfikacyj
char C. beatyfikacji
beatyfikacjom
B. beatyfikację
beatyfikacje
N. beatyfikacją
beatyfikacjami
Ms. beatyfikacji
beatyfikacjach
W. beatyfikacjo
beatyfikacje
-
+ beatyfikacja + (KOGO) -
łac. śred. beatificatio