chciwiec

Rewolucjoniści z 1793 roku byli wszyscy bez wyjątku chciwcami: jeden większy od drugiego. Opanował ich szał bogacenia się.

źródło: NKJP: Internet

Ksiądz doktor nie przypuszcza, by Judasz wydał Jezusa z chciwości. Podkreśla, że 30 srebrników nie było wielką kwotą, można je było zarobić w ciągu kilku dni. - Poza tym chciwiec nie oddaje pieniędzy - wyjaśnia. - A Judasz to uczynił, gdy zrozumiał, że się pomylił [...].

źródło: NKJP: Agnieszka Borzęcka: Judasz - największy przegrany, Gazeta Krakowska, 2002-03-30

Wyobraźmy sobie nerwusa z kompleksem wyższości rozpartego w dobrym aucie: pozabija przechodniów, a na koniec i siebie. [...] Chciwca kierującego fabryką: spuści brudy nocą do rzeki, aby nie płacić za oczyszczanie.

źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Postęp, Gazeta Wyborcza, 1998-04-17

Nigdzie poddani takiej daniny nie płacą jak w Państwie Kościelnym... A skarb mimo to zawsze pusty... [...] Salomonowe zasoby nie starczyłyby na tych chciwców... Co nowy papież, to nowa czereda zgłasza się po zaszczyty i pożyczki...

źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

Często tak bywa z chciwcami, co całe życie ciułali i w nikim się nie kochali. Żądni mamony, nie kobiet.

źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002