-
1.b
cecha czegoś, co świadczy o tym, że ktoś, kto nie kieruje się w swoim życiu żadnymi ideami -
[bez-ideowość]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
W ten sposób pojmowana tolerancja urodziła cechę, która jest w środowisku nauczycielskim jedną z powszechniejszych – hipokryzję (czyli dzielenie życia na służbowe i prywatne), a ta z kolei uparcie poprowadziła nas do bezideowości kształcenia nauczycieli.
źródło: NKJP: Aleksander Nalaskowski: Standard na miękko, Wychowawca, nr 146, 2005-02
Niemniej Paweł Demirski bardziej niż brutalności wojny sprzeciwia się w swojej sztuce bylejakości i bezideowości czasów, w jakich przyszło nam dzisiaj wygodnie żyć.
źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Raport na plus, Dziennik Bałtycki, 2010-11-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezideowość
bezideowości
D. bezideowości
bezideowości
C. bezideowości
bezideowościom
B. bezideowość
bezideowości
N. bezideowością
bezideowościami
Ms. bezideowości
bezideowościach
W. bezideowości
bezideowości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bezideowy