-
1.
etn. występująca w wierzeniach słowiańskich kobieta demon będąca pośmiertnym wcieleniem młodej dziewczyny, która się utopiła, zamieszkująca zbiorniki wodne, do których wabi mężczyzn, by ich także utopić -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Wodnice i rusałki lubiły przeglądać się w wodzie, czesząc zielone włosy...
źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
Utopcy, bagienniki, strzygi, wodnice, rusałki, wodniki - wszyscy wynurzą się z wody i pofruną nad jej taflę.
źródło: NKJP: Jolanta Ciosek: Sobota 25 VI, Dziennik Polski, 2005-06-20
Siedząca na kamieniu dziewczyna wyglądała jak wodnica. Mokra koszula oblepiała jej ciało, nogi podwinęła pod siebie, głowę miała przechyloną w bok, a warkocz zwieszał się luźno nad nurtem.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wodnica
wodnice
D. wodnicy
wodnic
C. wodnicy
wodnicom
B. wodnicę
wodnice
N. wodnicą
wodnicami
Ms. wodnicy
wodnicach
W. wodnico
wodnice
-
Zob. woda