-
3.a
pot. pogard. tanie wino, marnego gatunku -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki -
- tani bełt
- napić się, pić bełta
-
Przez długie lata życia w Peerelu przywykłem do tego, że pośród lekkich alkoholi rozróżniano wina owocowe (wśród których królował bełt patykiem pisany) i gronowe, które w oczach znawców dzieliły się wedle koloru na te czerwone i te białe.
źródło: NKJP: Krzysztof Zanussi: Winny suplement, Polityka, 2002-05-18
Nic się tutaj nie zmienia. Wciąż brud, smród i ubóstwo - skojarzył bez jakiejkolwiek emocji - tylko trzydzieści kilka lat temu nie prowadzili tu sklepów z najtańszym bełtem. Za to na Włókienniczej wódkę trzymali w co drugiej bramie.
źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008
Pije od lat, najpierw z pensji w Ursusie, potem z 317 zł zasiłku, teraz za to, co się skombinuje. Niby pije szlachetnie, nie jak lumpy, bo tylko w weekendy i tylko wino Wisienka, nie jakieś bełty.
źródło: NKJP: Edyta Gietka: Ile kosztuje pijak?, Polityka, 2006-08-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bełt
bełty
D. bełta
bełtu
bełtów
C. bełtowi
bełtom
B. bełta
bełt
bełty
N. bełtem
bełtami
Ms. bełcie
bełtach
W. bełcie
bełty
-
Od bełtać 'mącić ciecz' (z płn. psł. * bl̥tati ). Zn. 'nasada strzały', 'strzała' być może przez podobieństwo kształtu rozwidlonego tylca strzały do bełtaczki-mątewki służącej do mieszania zupy w garnku (Bańk).