polifoniczny

[...] literaturoznawstwo swoją teorię konstruuje w odniesieniu do wypowiedzi słownej, czyli tekstów literackich i przyliterackich. Pojawia się pytanie: co zrobić z pozostałą, wciąż rosnącą częścią tekstów polifonicznej kultury współczesnej, którymi rządzą również cele pozaestetyczne [...].

źródło: NKJP: Ewa Szczęsna: Poetyka reklamy, 2001

Usiłowano [...] zebrać całość owych impulsów w jednym dziele polifonicznym, działającym na odbiorców potopem barw, dźwięków, zapachów, wszelkich stworzonych przez naturę doznań zmysłowych.

źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994

Od lat sześćdziesiątych Międzyrzecki zaczął tworzyć teksty polifoniczne, wypełnione tematycznymi i barwnymi dysonansami, w których „rozbijał” pejzaż ogrodu, wprowadzał do niego chaos, zbliżając go do najbardziej zagmatwanego labiryntu.

źródło: NKJP: Agnieszka Kulik-Jęsiek: O poezji Artura Międzyrzeckiego, Zeszyty Poetyckie, 2010-10-23