-
3.
pogard. mężczyzna, do którego mówiący ma negatywny stosunek i chce to wyrazić -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
- Ty cwelu pieprzony! - nie ustępował napastnik. Przysunął się bliżej, ośmielony szarpnął go za rękaw i zrobił ruch, jakby chciał mu przydzwonić z główki w nos.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998
– Odczep się. – Stać mnie było tylko na nieśmiałą próbę oporu. – Zostaw mnie w spokoju. – Bo co, poskarżysz się tatusiowi, cwelu? – Przyskoczył do mnie, wytrącając tacę.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
Ja, Polak patriota. Sędzia idiota! Ele mele, gliny cwele!
źródło: NKJP: Robert Siewiorek: Kto potrzebuje kibola?, Dziennik Zachodni, 2008-09-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cwel
cwele
ndepr cwele
depr D. cwela
cweli
C. cwelowi
cwelom
B. cwela
cweli
N. cwelem
cwelami
Ms. cwelu
cwelach
W. cwelu
cwele
ndepr cwele
depr -
może niem. Schwelle 'podkład pod szyny kolei żelaznej'
Forma współczesna być może pochodzi od XIX-wiecznych szwela / świela / cwela , zapożyczonych z niem. Schwelle ; jej znaczenie tłumaczyłoby się metaforycznym ujęciem najniższej w hierarchii więziennej pozycji cwela. Innym możliwym pochodzeniem jest niem. Schwule 'pedał'.