-
1.
pot. dziecko, do którego mówiący ma w chwili mówienia negatywny stosunek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
To ileż ty masz lat, „staruchu”? Bo już poczułem się smarkulem.
źródło: Internet: film.onet.pl
Dzieci nadal krążą po kolacji wigilijnej, czytaj: próbie wmuszenia pokarmu w niepełnoletnich, którym wcześniej udało się sprzątnąć wszystkie cukierki ze wszystkich obecnych w domu choinek, a także niektóre zapasy będące w zasięgu rąk smarkulów [...].
źródło: Internet: ultradoskonala.blogspot.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. smarkul
smarkule
ndepr smarkule
depr D. smarkula
smarkuli
C. smarkulowi
smarkulom
B. smarkula
smarkuli
N. smarkulem
smarkulami
Ms. smarkulu
smarkulach
W. smarkulu
smarkule
ndepr smarkule
depr -
Zob. smarkać