kontrapost
-
szt. sposób ustawienia postaci w rzeźbie polegający na tym, że ciężar jej ciała spoczywa na jednej nodze, a tułów i ramię są odchylone w stronę przeciwną
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
sztuki plastyczne -
Piękny nagi młodzieniec, stojący w harmonijnym kontrapoście i trzymający w prawej ręce szpadę o wygiętym ostrzu, to - wedle uniwersyteckiej legendy - student, który przegrał w karty wszystko oprócz szpady.
źródło: NKJP: Anita Tyszkowska: Opowieść o wrocławskich pomnikach, Gazeta Wrocławska, 1999
Leonardo stosował także kontrapost jako sposób wprowadzania dynamicznych napięć w kompozycji postaci.
źródło: NKJP: Internet
[...] na cokołach wznoszą się prosto i we wdzięcznym kontrapoście mitologiczne postacie Neptuna, Diany z liżącymi jej kolana chartami i konającym jeleniem [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kontrapost
kontraposty
D. kontrapostu
kontrapostów
C. kontrapostowi
kontrapostom
B. kontrapost
kontraposty
N. kontrapostem
kontrapostami
Ms. kontrapoście
kontrapostach
W. kontrapoście
kontraposty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
wł. contrapposto 'przeciwieństwo; kontrast'