-
roln.
umieszczenie w ziemi nasion, z których mają wyrosnąć rośliny
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
ogrodnictwo i dbałość o rośliny
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo
-
-
- gęsty, rzadki siew; siew punktowy
- siew nasion, zboża, ziarna; buraków, cebuli, gryki, jęczmienia, koniczyny, kukurydzy, kwiatów, łubinu, marchwi, owsa, pszenicy, pszenżyta, rzodkiewki, seradeli, tatarki, trawy, żyta
- siew i sadzenie
- czas, pora, termin siewu
- ziarno do siewu
- zboże, ziarno, żyto na siew
- przygotować (glebę, ziemię...) pod siew
-
|
Uznano, że soczewica zleżała, dobra tylko na siew, a gdy pole pięknie żółto rozkwitło, wyszło na jaw, że to był szczery łubin.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
|
|
Już w lutym zaczynały się pierwsze prace wiosenne. Przy korzystnej pogodzie do odpustu na świętego Józefa wszystko było już obsiane, pozostawały tylko do posadzenia kartofle oraz siew buraków pastewnych.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
|
|
Orka radłem wymagała gleb lekkich i przesiąkliwych, a jednocześnie na tyle urodzajnych, by plonów starczyło na wyżywienie i na przyszłoroczny siew.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
|
|
W porze siewów i zbiorów nic nie mogło ich oderwać od obowiązków pracy na polu. Jedzenie i uprawianie pola cenili zawsze wyżej niż walkę, byli bowiem zamiłowanymi rolnikami.
źródło: NKJP: Maria Grodecka: Wegetariańskie okruchy, 2007
|
|
Zdrowotność roślin podnoszą następujące zabiegi produkcyjne: dobór zdrowego materiału siewnego, odpowiednie zmianowanie, prawidłowe nawożenie, głównie azotowe, prawidłowy termin siewu, sadzenia, pielęgnacji i zbioru.
źródło: NKJP: Jan Fereniec: Zarys ekonomiki i organizacji rolnictwa, 1985
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
siew
|
siewy
|
|
| D. |
siewu
|
siewów
|
|
| C. |
siewowi
|
siewom
|
|
| B. |
siew
|
siewy
|
|
| N. |
siewem
|
siewami
|
|
| Ms. |
siewie
|
siewach
|
|
| W. |
siewie
|
siewy
|
|
-
|
+ |
siew |
+ |
|
-
Rzeczownik od psł. *sěvati (we współczesnej polszczyźnie wyłącznie w czasownikach przedrostkowych, np. za-siewać, roz-siewać), pozostającego w etymologicznej więzi z *sěti, *sějǫ; zob. siać
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w.,
SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
Data ostatniej modyfikacji: 14.04.2016