roztrącić

  • rozsunąć na boki gwałtownymi ruchami, torując sobie drogę
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    ułożenie względem siebie

    • roztrącić krzesła, ludzi, stojących
    • roztrącić na boki
  • Wtedy nagle rzucił się przed siebie, jakby chciał roztrącić wszystko i wszystkich.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974

    Nieraz, bywało, urwał się któryś [...] i roztrąciwszy eskortantów dawał nura w tłum.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

    Roztrącili chłopów koło kotary. Szli przez salę wolno, nie śpiesząc się - oficer i dwóch kaprali.

    źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988

    Chyba weszła w ścianę między malowane trzciny i tataraki. Jeszcze chwiały się roztrącone czyjąś ręką.

    źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. roztrącę
    roztrącimy
    2 os. roztrącisz
    roztrącicie
    3 os. roztrąci
    roztrącą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. roztrąciłem
    +(e)m roztrącił
    roztrąciłam
    +(e)m roztrąciła
    roztrąciłom
    +(e)m roztrąciło
    roztrąciliśmy
    +(e)śmy roztrącili
    roztrąciłyśmy
    +(e)śmy roztrąciły
    2 os. roztrąciłeś
    +(e)ś roztrącił
    roztrąciłaś
    +(e)ś roztrąciła
    roztrąciłoś
    +(e)ś roztrąciło
    roztrąciliście
    +(e)ście roztrącili
    roztrąciłyście
    +(e)ście roztrąciły
    3 os. roztrącił
    roztrąciła
    roztrąciło
    roztrącili
    roztrąciły

    bezosobnik: roztrącono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. roztrąćmy
    2 os. roztrąć
    roztrąćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. roztrąciłbym
    bym roztrącił
    roztrąciłabym
    bym roztrąciła
    roztrąciłobym
    bym roztrąciło
    roztrącilibyśmy
    byśmy roztrącili
    roztrąciłybyśmy
    byśmy roztrąciły
    2 os. roztrąciłbyś
    byś roztrącił
    roztrąciłabyś
    byś roztrąciła
    roztrąciłobyś
    byś roztrąciło
    roztrącilibyście
    byście roztrącili
    roztrąciłybyście
    byście roztrąciły
    3 os. roztrąciłby
    by roztrącił
    roztrąciłaby
    by roztrąciła
    roztrąciłoby
    by roztrąciło
    roztrąciliby
    by roztrącili
    roztrąciłyby
    by roztrąciły

    bezosobnik: roztrącono by

    bezokolicznik: roztrącić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrąciwszy

    gerundium: roztrącenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrącony

    odpowiednik aspektowy: roztrącać

  • bez ograniczeń + roztrącić +
    KOGO[sub]pl[/sub]/CO[sub]pl[/sub]
  • ogsł. *orz-trǫt(')iti / *orztrǫščiti

    Zob.  trącić 

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2015