-
1.b
kierunek studiów w szkole wyższej, którego przedmiotem jest wiedza o prowadzeniu gospodarstwa rolnego -
Używane w nazwach własnych, np. Katedra Agronomii Wydziału Rolnictwa i Biologii SGGW .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- agronomia i agrobiznes; prawo i agronomia
- absolwent, student; specjalność; fakultet, instytut agronomii
- studiować; ukończyć agronomię
- zapisać się na na agronomię
-
Rafał ukończył agronomię we Lwowie.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
Nie znam imienia mego pradziadka, który miał dwóch synów, Bronisława i Zygmunta. Pierwszy został dziedzicem Krasnogrudy, drugi studiował agronomię w Szkole Głównej w Warszawie, [...]
źródło: NKJP: Miłosz Czesław: Abecadło Miłosza, 1997
Na uniwersytet, gdzie ojciec kazał mu studiować prawo [...], nie został przyjęty, z instytutu, do którego się zapisał na naukę agronomii, wkrótce go wyrzucono za nieprzykładanie się do zajęć, wykładów i egzaminów.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Coraz mniej studentów zapisuje się na agronomię, filozofię lub literaturę, coraz więcej na administrację biznesu, prawo lub informatykę.
źródło: NKJP: Roman Frister: Życie jest piękne, ale drogie, Polityka, 2001-12-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. agronomia
agronomie
D. agronomii
agronomii
neut agronomij
char C. agronomii
agronomiom
B. agronomię
agronomie
N. agronomią
agronomiami
Ms. agronomii
agronomiach
W. agronomio
agronomie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. agronomy
fr. agronomie
niem. Agronomie
Zob. agronom