-
1.a
jęz. odmiana czasowników przez osoby, liczby, czasy, i tryby -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: odmiana
-
- łacińska, polska koniugacja
- koniugacja czasownika
- koniugacja i deklinacja
- schemat, system, zasady koniugacji
- podlegać koniugacji
- ćwiczyć koniugację
-
Hanka m.in. jest autorem gramatyki polskiej [...]. Autor omawia w niej polską pisownię, słowotwórstwo, deklinację, koniugację oraz składnię.
źródło: NKJP: Zofia Teresa Orłoś: Czeskie odrodzenie narodowe i językowe, 2000
Kolumbijski dominikanin Miguel Santamaria w książce „Etymologie hebrajsko-kolumbijskie” [...] wysuwa tezę o podobieństwie między językiem czybcza i hebrajskim. Ilustruje ją, zestawiając zaimki oraz zasady koniugacji w obu językach.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Rosjanie mają kłopoty z koniugacją w czasie przeszłym. Mówią: ja była, ja był, zjadając końcówki: -am, -em. - Ja był, ty był, on był [...].
źródło: NKJP: Olga Dębicka: Boli cały człowiek, Dziennik Bałtycki, 1999-04-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koniugacja
koniugacje
D. koniugacji
koniugacji
neut koniugacyj
char C. koniugacji
koniugacjom
B. koniugację
koniugacje
N. koniugacją
koniugacjami
Ms. koniugacji
koniugacjach
W. koniugacjo
koniugacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. coniugatio 'sprzęganie się, mieszanina'