-
2.
jęz. log. opisowe wyrażenie niebędące nazwą własną, które odnosi się do jednej osoby lub obiektu albo do wielu osób lub obiektów -
Używane jako składnik terminów złożonych, np: deskrypcja określona, deskrypcja nieokreślona, których objaśnienia należy szukać w pracach specjalistycznych z zakresu logiki.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
Teksty dotykające zagadnień historycznych i społecznych obfitują w deskrypcje typu: Matka Jedności i Pokoju, Matka Miłości i Sprawiedliwości Społecznej, Pani czuwająca nad naszym Narodem, Obrończyni bytu Narodu, Patronka naszej pracy.
źródło: NKJP: Katarzyna Skowronek: Funkcje tytułów Maryi, Matki Bożej w listach pasterskich Konferencji Episkopatu Polski (1945-2005), Studia Paedagogica I, 2008
Widać [...] wyraźne podobieństwo pomiędzy interpretacją deskrypcji określonych i nazw własnych.
źródło: NKJP: Maciej Piasecki: Model znaczenia polskiej frazy rzeczownikowej, rękopis lub maszynopis
[...] zaimki określone rzeczowne pełnią funkcję deskrypcji nieokreślonych, podczas gdy przymiotne [...] stanowią typ kwalifikatora, który może się odnosić wyłącznie do argumentu.
źródło: Alina Kreisberg: Wykładniki nieokreśloności w językach słowiańskich bez rodzajnika, Contributi italiani al XIII Congresso Internazionale degli Slavisti, 2014 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. deskrypcja
deskrypcje
D. deskrypcji
deskrypcji
neut deskrypcyj
char C. deskrypcji
deskrypcjom
B. deskrypcję
deskrypcje
N. deskrypcją
deskrypcjami
Ms. deskrypcji
deskrypcjach
W. deskrypcjo
deskrypcje
-
+ deskrypcja + (JAKA) -
łac. descriptio 'rysunek, opis'