bezbożnik
-
pejorat. osoba niewierząca w Boga i występująca przeciw religii
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- wojujący, zatwardziały, zwykły bezbożnik
- bezbożnik i komunista
- być bezbożnikiem
-
Słowo „farmazon”, które od angielskiego free mason - czyli „wolny mularz” - się wywodzi, w naszym ojczystym języku słusznie od dawien dawna oznacza łotra i bezbożnika; lecz gdyby masoni byli tylko ateistami, wiele można by im darować.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Już w czasie studiów uniwersyteckich był wojującym bezbożnikiem. Wyraził to w swoim wierszu pt. „Pragnę mścić się nad Tym, co wysoko panuje”.
źródło: NKJP: Ryszard Myśliwiec: Drogi dojścia do Boga, 2009
- Kazachowie to nie Kitajcy, tylko naród mongolski. I nie żadne bezbożniki, tylko mahometanie.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Kościoły nasze uczą, że przy końcu świata Chrystus się zjawi, by odprawić sąd, i wskrzesi wszystkich zmarłych: pobożnym i wybranym da żywot i radość wiekuistą, a bezbożników i diabłów potępi, by cierpieli bez końca.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezbożnik
bezbożnicy
ndepr bezbożniki
depr D. bezbożnika
bezbożników
C. bezbożnikowi
bezbożnikom
B. bezbożnika
bezbożników
N. bezbożnikiem
bezbożnikami
Ms. bezbożniku
bezbożnikach
W. bezbożniku
bezbożnicy
ndepr bezbożniki
depr -
Od: bez Boga 'bez wiary' (zob. bez II , Bóg )