włóczykij
-
osoba, która lubi wędrować z miejsca na miejsce, nie mając ważnego celu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Obaj włóczykije oddawali się swemu ulubionemu zajęciu, czyli słodkiemu nieróbstwu, leżąc na wydmie.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005
Komendant posterunku dał im do zrozumienia, że są włóczykijami i obwiesiami, że zamiast pożytecznie spędzać wakacje, wtrącają się w nie swoje sprawy i na szwank narażają autorytet władzy.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
To miejsce spotkań młodych i starych, zakochanych par i włóczykijów.
źródło: NKJP: emka: Jesienny spacer po Kopenhadze, Dlaczego?, 2009-07-11
Taka porządna rodzina, a syn włóczykij.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
[...] u podnóży góry Matyska odbędzie się zebranie wszystkich lubiących marszruty. Na to niezwykłe spotkanie każdy powinien ze sobą zabrać atrybuty włóczykija: kapelusz, laskę, tobołek wypełniony pysznościami.
źródło: NKJP: EP: Dzień Włóczykija – pieszo przez Kotlinę Żywiecką, Super Express, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. włóczykij
włóczykije
ndepr włóczykije
depr D. włóczykija
włóczykijów
C. włóczykijowi
włóczykijom
B. włóczykija
włóczykijów
N. włóczykijem
włóczykijami
Ms. włóczykiju
włóczykijach
W. włóczykiju
włóczykije
ndepr włóczykije
depr -
Zrost: włóczy- (zob. włóczyć ) oraz -kij (zob.)