włóczykij

  • osoba, która lubi wędrować z miejsca na miejsce, nie mając ważnego celu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • synonimy:  powsinoga
    tramp
    wagabunda
  • Obaj włóczykije oddawali się swemu ulubionemu zajęciu, czyli słodkiemu nieróbstwu, leżąc na wydmie.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005

    Komendant posterunku dał im do zrozumienia, że są włóczykijami i obwiesiami, że zamiast pożytecznie spędzać wakacje, wtrącają się w nie swoje sprawy i na szwank narażają autorytet władzy.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    To miejsce spotkań młodych i starych, zakochanych par i włóczykijów.

    źródło: NKJP: emka: Jesienny spacer po Kopenhadze, Dlaczego?, 2009-07-11

    Taka porządna rodzina, a syn włóczykij.

    źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

    [...] u podnóży góry Matyska odbędzie się zebranie wszystkich lubiących marszruty. Na to niezwykłe spotkanie każdy powinien ze sobą zabrać atrybuty włóczykija: kapelusz, laskę, tobołek wypełniony pysznościami.

    źródło: NKJP: EP: Dzień Włóczykija – pieszo przez Kotlinę Żywiecką, Super Express, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. włóczykij
    włóczykije
    ndepr
    włóczykije
    depr
    D. włóczykija
    włóczykijów
    C. włóczykijowi
    włóczykijom
    B. włóczykija
    włóczykijów
    N. włóczykijem
    włóczykijami
    Ms. włóczykiju
    włóczykijach
    W. włóczykiju
    włóczykije
    ndepr
    włóczykije
    depr
  • Zrost: włóczy- (zob.  włóczyć ) oraz -kij (zob.)

CHRONOLOGIZACJA:
1627, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 09.06.2016