kuksaniec
-
niezbyt mocne uderzenie, zadawane w którąś część ciała powyżej pasa i poniżej głowy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: kuks
sójka
szturchaniec
-
- kuksaniec w bok
- nie szczędzić kuksańców
- dać/dawać komuś kuksańca
-
- Panie Ferdynandzie! Panie Ferdynandzie! - słyszy nagle obok siebie czyjś szept i czuje, że ktoś mu daje kuksańca w bok. - Niech pan nie śpi, panie Ferdynandzie - mówi mu do ucha dyrektor.
źródło: NKJP: Ludwik Jerzy Kern: Ferdynand Wspaniały, 1963
Barbara [...] musi stale uważać, aby w tłoku nikt jej nie szturchnął ani nie popchnął, bo nawet najdrobniejszy uraz może skończyć się kolejnym wylewem. - Jedynym plusem mojej choroby było w dzieciństwie to, że bracia dostali zakaz dawania mi kuksańców.
źródło: NKJP: Paweł Walewski: Głębiej o płytkach, Polityka, 2009-02-21
Już przez tłum zaczął się przeciskać Łysoń, gniewnie pofukując i nie szczędząc kuksańców.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009
Który z panów [...] nie dostał w dzieciństwie po głowie od proboszcza, bo zapomniał zdjąć czapki w kościele? Albo kuksańca w bok od babci za siadanie na piętach w czasie pacierza?
źródło: NKJP: Zbigniew Paweł Maciejewski: Prawdziwy szacunek, Głos Ojca Pio, 2010
Zawszę zarobię kuksańca torebką... Trzeba usiąść, a potem można pomyśleć o przełożeniu torebki na kolana [...].
źródło: Internet: warszawa.wyborcza.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kuksaniec
kuksańce
D. kuksańca
kuksańców
C. kuksańcowi
kuksańcom
B. kuksańca
kuksaniec
kuksańce
N. kuksańcem
kuksańcami
Ms. kuksańcu
kuksańcach
W. kuksańcu
kuksańce
-
+ kuksaniec + (w CO) -
Od: czas. gwarowego kuksać 'szturchać', co z kolei z brus. kúksac' 'ts.'.