zbereźnik
-
książk. mężczyzna skłonny do publicznego podejmowania działań związanych z życiem seksualnym człowieka, poruszaniem tego rodzaju tematów w rozmowie lub przesadnego nimi zainteresowania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
- stary zbereźnik
-
Ja też, pomyślał Jacek, obserwując ją, jak oddala się biegiem. Ta dziewczyna ma fantastyczną figurę. Ciekawe, czy skandal pociąga ją tylko w religii? A co by powiedziała na niewielki życiowy skandalik? Nawet o tym nie myśl, ty stary zbereźniku, zbeształ się w myślach.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Główny bohater, Mendel Krzyk, tyran i sknera rodem z Gogola dostał rysów starego zbereźnika Fiodora Karamazowa, który tu smali cholewki do młodziutkiej Marusi.
źródło: NKJP: Tadeusz Skutnik: Odeski fresk z Fontanki, Dziennik Bałtycki,1999-03-22
Nadal jednak nie bardzo wiemy, jak ustosunkować się do tego aspektu obyczajowości starożytnej. Naukowcy lata całe nie mogli się zdecydować, czy tłumaczyć erotykę jako religijny element życia starożytnych kultur, czy też widzieć w ludziach z tamtych czasów samych nieuleczalnych zbereźników i erotomanów?
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zbereźnik
zbereźnicy
ndepr zbereźniki
depr D. zbereźnika
zbereźników
C. zbereźnikowi
zbereźnikom
B. zbereźnika
zbereźników
N. zbereźnikiem
zbereźnikami
Ms. zbereźniku
zbereźnikach
W. zbereźniku
zbereźnicy
ndepr zbereźniki
depr -
Od: zbereźny
W SJPDor cytowane z pism J.I. Kraszewskiego (1812-1887). W SIJPArct (1916) zanotowano postać zbereżnik.