Jak korzystać ze słownika?

znachor

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. uzdrowiciel

  • Definicja

    1.

    osoba, która, mimo braku stosownych uprawnień i wykształcenia medycznego, leczy ludzi za pomocą ziół lub przy użyciu innych niekonwencjonalnych metod
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    osoby związane z leczeniem


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  uzdrowiciel
  • Połączenia
    • miejscowy, wiejski znachor
    • znachor i szarlatan; czarownik i znachor; znachorzy i cudotwórcy; lekarze i znachorzy, szamani i znachorzy, uzdrowiciele i znachorzy
    • pacjent znachora
    • znachor leczy
  • Cytaty

    W skuteczność ziół wierzę jako wnuk znachora. Dziadek mój nie tylko leczył ziołami, ale umiał też zamawiać ukąszenie żmii i zatrzymywać krew z przeciętej tętnicy.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

    (...) człowiek pokaleczony przy pracy w gospodarstwie obłożył, za radą znachora, swą otwartą ranę nawozem bydlęcym, aby zatamować krwawienie (...).

    źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970

    Wierni uczestniczą w takich obrzędach wówczas, gdy miejscowy znachor uzna, że dana choroba została spowodowana gniewem któregoś z zapomnianych przodków.

    źródło: NKJP: Zbigniew Drozdowicz: Nowe religie afrykańskie, Wiedza i Życie nr 1, 1998

    Chorzy wierzą znachorom bardziej niż lekarzom. Wystarczy niczym nie potwierdzone świadectwo choćby jednej uzdrowionej osoby.

    źródło: NKJP: Paweł Walewski: Przychodzi chora do znachora, Polityka, 2001-05-05

    Kapłanka poznawała świat i drzemiące w niej siły, stała się patronką zielarzy, homeopatów, znachorów, jednym słowem osób wiedzących, jak pomóc człowiekowi w dolegliwościach duszy i ciała (...).

    źródło: NKJP: Alicja Chrzanowska: Tarot a karma czyli Problemy wcieleń reinkarnacyjnych, 1998
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. znachor
    		 znachorzy
    		 ndepr
    znachory
    		 depr
    D. znachora
    		 znachorów
    C. znachorowi
    		 znachorom
    B. znachora
    		 znachorów
    N. znachorem
    		 znachorami
    Ms. znachorze
    		 znachorach
    W. znachorze
    		 znachorzy
    		 ndepr
    znachory
    		 depr
  • Pochodzenie

    psł. (dial.) *znachorъ : *znacharъ 'ten, kto się na czymś zna, znawca'

    Rzeczownik z przyrostkiem -orъ : -arъ od czasownika *znachati (formacji ekspresywnej z przyrostkiem -ch- od psł. *znati); zob.  znać