-
1.
kobieta, która, mimo braku stosownych uprawnień i wykształcenia medycznego, leczy ludzi za pomocą ziół, magii lub przy użyciu innych niekonwencjonalnych metod -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
osoby związane z leczeniem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
hiperonimy: uzdrowicielka
-
Znachorka mnie obejrzała i dała w papierku jakiś szaro-zielony proszek, podobno z ziół.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
Była wiejską znachorką i, jak mówi Zbigniew F., wiedziała prawie wszystko o białej oraz czarnej magii.
źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Czarna i biała magia, Trybuna Śląska, 2002-08-16
Znachorka zagotowała wodę, pokruszyła święcony węgiel, wrzuciła do szklanki trzy kawałki. Utonęły dwa. Znaczy, że urok rzucił mężczyzna.
źródło: NKJP: Renata Moroz, Grzegorczyk Agata: Znachorka z Kaszub, Dziennik Bałtycki, 2003-08-08
Niegdyś każda wieś miała także znachorkę, która przede wszystkim była akuszerką, ktoś bowiem musiał przyjmować liczne porody i leczyć kurzajki oraz złamane serca.
źródło: NKJP: Przemysław Żyła: Jak Diana na panterze, Gazeta Krakowska, 2006-09-01
Były liczne przypadki pozbycia się płodu; skrobanka to była wtedy zbrodnia, dziewczyny używały różnych metod, które pamiętały od znachorek wiejskich, chorowały, umierały.
źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Od globulki do plasterka, Polityka, 2004-08-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. znachorka
znachorki
D. znachorki
znachorek
C. znachorce
znachorkom
B. znachorkę
znachorki
N. znachorką
znachorkami
Ms. znachorce
znachorkach
W. znachorko
znachorki