-
3.
forma zwracania się do mężczyzny, która w okresie PRL zastępowała formę pan -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- obywatelu kapitanie, kapralu, majorze, poruczniku, pułkowniku...; komendancie, prezydencie
-
Nie rozmawiałabym z panem, gdybym tam była. Z obywatelem porucznikiem - poprawiła się odrobinę zgryźliwie.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Czołem, obywatelu majorze! - zasalutował mi [...].
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
Zgubiłam się, obywatelu milicjancie.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
Wieczorem u Bieruta zameldował się pułkownik służb bardziej jeszcze specjalnych niż dzisiejsze i zaraportował: - Melduję posłusznie, obywatelu prezydencie, że nie odnaleźliśmy posła Osmańczyka [...].
źródło: NKJP: Służba nie drużba, Dziennik Polski - Magazyn, 2002-07-04
Jak się miewa wasz syn, obywatelu Rowiński?
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obywatel
obywatele
ndepr obywatele
depr D. obywatela
obywateli
C. obywatelowi
obywatelom
B. obywatela
obywateli
N. obywatelem
obywatelami
Ms. obywatelu
obywatelach
W. obywatelu
obywatele
ndepr obywatele
depr -
czes. obyvatel 'mieszkaniec'